"Boże jak mnie urzeka droga. Nie potrafisz zrozumieć, jak jest dla mnie fascynująca. Samotny szlak jest najlepszy... Nigdy nie przestanę wędrować. A kiedy przyjdzie pora umierać, znajdę najdziksze, najbardziej samotne i odosobnione miejsce."
- Jon Krakauer
To niesamowite jak już po kilku pierwszych godzinach życia, młode rybitwy ruszają w swoją długą podróż. Ta niewidzialna siła poznawania świata pcha je nieustająco gdzieś ku nieznanemu. Pędzą przed siebie, nie zważając na niebezpieczeństwa, nie znając strachu i bólu. Dla nich ta mała "księżycowa wyspa" jest wszystkim. To tu poczują swój pierwszy ciepły promień słońca, pierwszą krople deszczu i podmuch wiatru. Ten podmuch poniesie je dalej w nieznane. Zdobywając dzień po dniu wiedzę i doświadczenia prą przed siebie uparcie naprzód dalej i dalej. Każda godzina, dzień, całe ich życie to nieustająca wędrówka. Wędrówka która nie zna granic.
Rybitwa Białoczelna
Little tern
Sternula albifrons
fot. Marcin Baranowski