Być

Być blisko. Być tak blisko by słyszeć stąpanie w błotnistej mazi, szelest piór, leniwe pomrukiwanie. Być ich częścią, chłonąć i przeżywać każdą chwilę z nimi. Jednak to nieustające pragnienie bliskości nie zawsze jest pożądane. Dookoła dziesiątki par oczu i uszu, nic nie umknie ich obserwacji. To naturalny system alarmowy, tak wypracowana przez wieki strategia sprawdza się od lat. Każdy szelest czy najmniejszy ruch może nas zdradzić, wzbudzić zaniepokojenie i zniweczyć cały plan. A przecież nie na tym nam zależy, zaniepokojone czy podejrzewające cokolwiek ptaki, nie będą miały naturalnych zachowań. Nie można liczyć na swobodne interakcje , zwyczaje, nie mówiąc już o ich naturalnej mowie ciała. Mowie z której można wyczytać wszystko.

Żuraw zwyczajny

Crane

Grus grus

fot. Marcin Baranowski