Fotografia przyrodnicza w większości sytuacji to pewnego rodzaju stan samotności. Są oczywiście sytuacje, podczas dojścia, czy drogi na właściwe miejsce, gdy możemy sobie towarzyszyć, gdy zdarza się obecność drugiego człowieka. Z reguły jednak i najczęściej, to samotność. W naszym odczuciu samotność szczególna, bynajmniej nie pejoratywna, ale niosąca ze sobą wzmocnienie doznań, możliwość zanurzenia się w ogrom bodźców jakie do nas docierają.
Na naszych szkoleniach często mówimy, że fotograf przyrodniczy powinien się lubić, powinien umieć spędzać ze sobą czas. Czeka nas wiele sytuacji, gdzie godzinami będziemy sami ze swoimi myślami, gdzie niejako skazani jesteśmy tylko na własne towarzystwo. Z biegiem lat zaczynam rozumieć znaczenie tej samotności, jak wielu rzeczy nauczył mnie stan samotności i choć zabrzmi to dość przewrotnie, nigdy w trakcie wypraw, czy zasiadek nie czułem się samotnie. Może to dzikie życie, do którego się zbliżamy wypełnia mnie poczuciem bliskości życia, a może to stan, który pozwala mi późnej być lepszym człowiekiem w kontaktach z innymi, może właśnie dzięki tej samotność, codzienne życie w mieście, tak przecież kontrastowe również niesie ze sobą ogrom pozytywnych emocji?
Wielkie przeloty zaczynają się na dobre. Zapraszamy wszystkich pasjonatów przygody i wypraw w stylu Elizjum, szykuje się niesamowita jesień.
Żuraw
Crane
Grus grus
fot. Łukasz Boch
#szkołafotografii #szkołafoto #warsztatyfotograficzne #szkołafotografiiprzyrodniczej #fotografiaprzyrodnicza #fotografowaniezwierząt #fotografowanieptaków #szkoleniafoto #szkoleniafotograficzne #kursyfoto #fotoszkoła #kursyfotografii #fotografiaprzyrody #szkołafotografiiprzyrody #fotografia #wildlifephotography #wildphoto #wildlife