5 sie 2022

Wzrok

Co właściwie powoduje tak wielką fascynację człowieka sowami? Czy mają coś szczególnego w sobie, co je wyróżnia? Bez wątpienia tak i według nas to ich fizjonomia przypominająca nieco ludzką twarz. Niezwykła szlara i te oczy, hipnotyzujące, wręcz nierealne, często o niesamowitej barwie.

Wokół wzroku sów i nie tylko, narodziło się wiele mitów. Zasadniczo przyjęło się w społeczeństwie, że sowy to nocne ptaki i faktycznie w pewnej części to prawda, choć oczywiście w tym uproszczeniu jest duże "ale". We wcześniejszych opowieściach przy okazji sóweczki, opisywaliśmy już, że niektóre sowy to dzienne ptaki, a jeszcze inne preferują zmierzch, czy godziny przedświtu. Jak zatem widzą sowy? Badania potwierdzają, że nocne sowy, takie jak uszatka, puszczyk czy płomykówka, widzą doskonale w ciemnościach, co nie oznacza, że w dzień widzą źle. To kolejny mit, który nie znajduje potwierdzenia. Bardzo dobrym wzorkiem w nocy i w dzień mogą się pochwalić również sowy z pogranicza dnia i nocy, takie jak puchacze czy pójdźki. Najgorzej w nocy widzą te dzienne, między innymi sóweczka, co nie oznacza, że wzrok ten uniemożliwia im ucieczkę przed niebezpieczeństwem i właściwe reakcje w gęstym zadrzewionym terenie. Musi więc być on i tak niezwykle dobry.

O nocnym wzroku ptaków, tych powszechnie spotykanych w dzień, może świadczyć prosty eksperyment. Każdy z was na pewno widział lecące po zmroku ptaki. Sroki, gęsi, żurawie. Wystarcz wsiąść nocą na rower i bez światła przejechać się poza miastem między drzewami. Zapewne mało kto się odważy na podobny wyczyn, a rower to zaledwie ułamek prędkości lecącego ptaka. Percepcja, umiejętność widzenia i nawigowania wśród drzew i lądowania w bezpiecznym, określonym punkcie jest u ptaków na tyle dobra, że nie odmawiają sobie nocnych lotów, jeśli tylko jest taka potrzeba. U sów te umiejętności są znacznie wyższe, a w dzień co najmniej tak samo dobre.